150. Róża na chodniku

Bałkany XXw. Jacek wyjeżdża na wakacje do Jugosławii, gdzie bawi się korzystając ze studenckiego życia. Tak przypadkowo poznaje Fatimę - piękną pielęgniarkę, do której przybył po zastrzyk. Tym spotkaniem rozpoczyna się ich wielki romans trwający o wiele dłużej niż wakacje. Jednak żadne z kochanków nie może opuścić kraju i udać się do swej miłości, więc Jacek wyjeżdża trzymając Fatimę za słowo, że będzie go kochać i na niego czekać przez rok, kiedy ma do niej powrócić...


Książka jest krótka, lecz porusza człowieka dogłębnie. Oprócz wojny w Jugosławii i co się z tym wiąże wielu zniszczeń i strat, w tej książce nikt nie jest anonimowy i jeśli komuś przydarzy się coś złego to "znamy" tę osobę z wcześniejszych kart i zdążyliśmy się z nią zżyć. Wydaje mi się, że było to potrzebne, ponieważ krzywda osoby anonimowej, a osoby, którą zdążyliśmy poznać różnią się między sobą emocjami, jakie wywołują.

„Takie są prawa tej wojny. Dziwisz się pewnie, że zabijamy małych chłopców? A jak inaczej, przecież z małych chłopców wyrosną mężczyźni, którzy zawsze będą chcieli pomścić rodziców. Jeszcze raz ci powtórzę: takie są prawa wojny.”

"Róża na chodniku" jest smutną historią, w której główną rolę grają nie tylko konflikty republik, ale i miłość Polaka do Bośniaczki. Oba tematy są równie ważne i warte poznania.

Mimo, że uwielbiam historię to nie jestem zbyt wielką fanką książek historycznych, głównie tych opowiadających o wojnie. Mam świadomość, że dana wojna była, ale nie chcę czytać o cierpieniu i stratach. Jeśli kogoś jednak to interesuje to zachęcam do sięgnięcia po tę powieść. "Róża na chodniku" jest świetnych zobrazowaniem i oddaniem konfliktu republikami.

Tytuł oryginału: Róża na chodniku
Autor: Jacek Krawczyk
Wydawnictwo: Sorus
Liczba stron: 188

Moja ocena: 7/10

Za książkę serdecznie dziękuję Wydawnictwu!