71. Sekret Julii

Tytuł oryginału: Unravel Me
Autor: Tahereh Mafi
Tom: 2
Seria: Dotyk Julii
Wydawnictwo: Otwarte
Liczba stron: 437
Ocena: 9/10

W związku z niewielkimi spojlerami osoby, które nie zapoznały się z książką "Dotyk Julii" lub jej recenzją proszone są o pominięcie pierwszego akapitu!

„-Uwielbiam, kiedy wymawiasz moje imię-mówi. –Nawet nie wiem dlaczego.
-Warner to nie jest twoje imię- zauważam. –Masz na imię Aaron.
Jego uśmiech rozszerza się, jest taki szeroki.
-Boże, uwielbiam to.
-Swoje imię.
-Tylko wtedy, kiedy ty je wymawiasz.
-Aaron? Czy Warner?
Jego oczy zamykają się. Opiera głowę o ścianę. Dołeczki.”

Kiedy Adam z Julią uciekli z Komitetu Odnowy zostaje za nimi wysłany pościg. Muszą uciekać, a schronienia wpierw szukają w domu Adama, gdzie mieszka jego młodszy brat- James.  Znajduje ich tam Kenji- przyjaciel Adama z Komitetu, który prowadzi ich do schronu, czyli Punktu Omega. Punkt Omega jest tzw. przystanią dla ludzi o szczególnych zdolnościach. W odpowiedzi na  wasze pytania: Nie, Julia nie jest jedyną osobą, która ma MOC. Istnieje podziemny świat pełen takich ludzi, jak ona. No… może nie koniecznie z tą samą zdolnością (zabijanie dotykiem), ale równie niezwykłych.  Na pozór szczęśliwe życie zakochanych zmienia się, gdy dziewczyna poznaje sekret Adama, który zadecyduje o ich dalsze przyszłości… Wkład ma w to także Warner, który niespodziewanie stawia się w Punkcie Omega. Jak potoczą się dalsze losy Julii, Adama i Aarona (Warnera)? Mogę zdradzić, że relacje Julii z Warnerem są zaskakująco dobre, bo przecież ona go wcześniej postrzeliła.
 W "Sekrecie..." Tahereh Mafi bardziej przyłożyła się do tego, żebyśmy poznali kilka tajemnic Aarona, a przede wszystkim skupiła się też na bohaterach drugoplanowych. Każdego opisała z osobna, więc już nie mylą się, nie są tacy pospolici, jak w "Dotyku..."

„Nie musimy nic robić, żeby umrzeć. Możemy przez całe życie ukrywać się w komórce pod schodami, a śmierć i tak nas znajdzie. Zjawi się ubrana w pelerynę niewidkę, machnie czarodziejską różdżką i strzepnie nas z tego świata, kiedy będziemy się tego najmniej spodziewali. Wymaże wszystkie ślady naszego istnienia na ziemi i wszystko to zrobi za darmo. Nie poprosi o nic w zamian. Ukłoni się na naszym pogrzebie, przyjmie wyrazy uznania za dobrze wykonaną robotę i zniknie.”

W tej części również, jednak ku mojemu wielkiemu zawodowi coraz rzadziej, występują s k r e ś l e n i a <3 Nie mam pojęcia czemu, ale bardzo je lubię :) Wtedy lepiej poznajemy Julię, coś o czym nawet nie powinna myśleć, jej złość, frustrację, nienawiść i wszystkie inne silne emocje, które targały nią, co jest bardzo pomysłowe. Pani Mafi, daję okejkę :D

W tym, tak jak i w poprzednim tomie cieszę się, że to właśnie Tahereh Mafi jest ich autorką. Jej cudowny styl, kompozycja, cała fabuła- wszystko jest świetne <3 Jak można tak świetnie pisać i mieć taką cudną wyobraźnię? No jak?

„Piekło jest puste, wszystkie diabły są tu.” 

Porównując oba tomy ten wydaje mi się odrobinkę gorszy, ale i zarazem bardziej rozwinięty. Szczerze mówiąc pisząc mówiąc (xD) w tym tomie bohaterowie byli bardziej opisani, ale zdarzenia z "Dotyku Julii" bardziej mi się podobały, chociaż może Warner w "Sekrecie Julii"... *.* (ale chyba tylko na początku, hmm... nie, jednak całkiem :) ).

Co myślicie o tej książce/serii? Czytaliście, a może dopiero zastanawiacie się nad kupnem/pożyczeniem?

Pozdrawiam cieplutko:*
Kasia

A tak na koniec jeden z moich ulubionych cytatów:

„Warner zaczyna się śmiać, głośno, serdecznie. Kręci głową. Uśmiecha się w sposób, jaki widziałam u niego tylko raz. Patrzy na mnie, jakbym była najsłodszą rzeczą, jaką miał w życiu zjeść.”