443. Będzie bolało

Parę słów o książkach - blog z recenzjami książek

97-godzinne tygodnie, długie dyżury, morza krwi i innych płynów ustrojowych, niskie wynagrodzenie i brak czasu dla bliskich to tylko niektóre minusy zawodu lekarza. Wciąż jesteście ciekawi jak zwykli ludzie łączą tę pracę z rodziną i pasjami? Cóż nie łączą. Adam Kay to były lekarz, co warto zaznaczyć, a "Będzie bolało" to jego prywatne zapiski z różnych etapów życia i pracy, od lekarza stażysty rozpoczynając, na pracy starszego rezydenta kończąc.

Bycie lekarzem nie jest łatwe, a warunki i podejście służby zdrowia do pracowników często powoduje zmianę zawodu wielu ambitnych i dobrych w swoim fachu osób. Jak to się dzieje? Adam Kay w swoich zapiskach zaznajamia nas z zasadami panującymi w poszczególnych szpitalach i podejściem brytyjskiej służby zdrowia do lekarzy. Nikt nie mówił, że będzie wesoło, przyjemnie i prosto, a sytuacje przedstawione przez autora mogą zadziałać różnie na osoby wybierające się na medycynę, także ostrzegam!

Każdy zawód ma swoje wady i zalety, jednak nie od dziś wiadomo, że lekarz jest jednym z bardziej prestiżowych i chętnie wybieranych fachów. Zadziwiające jest jednak to jak mało wiemy o negatywach tej profesji. Nie będę odbierać wam przyjemności z czytania i przytaczać wszystkiego, o czym pisze pan Kay, jednak gdybym miała w planach medycynę, to po przeczytaniu tej książki zastanowiłabym się dwa, trzy razy. Albo chociaż miała nadzieję, że służba zdrowia w Polsce jest nieco lepsza od tej brytyjskiej...

Język pana Kay'a to coś to może zarówno przyciągać, jak i odpychać. Jest cięty, przenikliwy i pełen sarkazmu stojącego na wysokim poziomie. Równie często co śmiać, będziecie się zastanawiać jak to jest, że szpitale funkcjonują w ten lub inny sposób, a młodzi ludzie zaraz po medycynie rzucani są na głęboką wodę. Do tego dojdą też refleksje na temat pacjentów, ich dolegliwości i podejścia do personelu szpitali. Autor w swoich zapiskach odnosi się do wielu chorób i przypadłości, jednak skrupulatnie stara się je tłumaczyć w bardzo przystępny sposób, także bez obaw, nawet osoba niezaznajomiona z medyczną terminologią sobie poradzi.

Książka jest zarówno błyskotliwa i dodająca otuchy, jak i przygnębiająca. Połączenie tak odległych od siebie emocji nie było proste, jednak świadomość, że to, o czym czytamy jest prawdą była przeszywająca do bólu. Adam Kay pokusił się wręcz o groteskowe przedstawienie rzeczywistości, ale z zamiarem przybliżenia nam jak wygląda to od tej drugiej strony, że lekarz nie jest przypisany do jednego pacjenta i że często zajmuje się nami ktoś po kilkunastu godzinach pracy, co spowodowane jest najczęściej brakami kadrowymi. Nieznośnie prawdziwa i często bardzo dołująca historia, która zahacza o najważniejsze i najbardziej istotne sprawy w życiu lekarza.

Nie połknęłam tej historii na raz, ale tym razem starałam się dawkować sobie lekturę ze względu na emocje towarzyszące mi podczas czytania. Nie zawsze było radośnie i zdarzyło mi się mieć gulę w gardle, co jest doskonałym przykładem na to, jak ważna jest ta historia, i oczywiście konieczna do poznania. Nawet jeśli nie wiążecie lub nie związaliście swojej przyszłości z medycyną, to sprawdźcie jak to jest z tymi lekarzami i z czym muszą się na co dzień mierzyć, szczególnie mając na względzie fakt, że to oni pomagają nam przyjść na świat, a w chorobie walczą o nasze zdrowie i życie.

Tytuł oryginału: This is Going to Hurt
Autor: Adam Kay
Wydawnictwo: Insignis
Liczba stron: 310

Moja ocena: 9/10