316. Kochaj

"Mam nadzieję, że po tych lekcjach zrzucisz pelerynę superbohatera, otworzysz serce i wzniesiesz się jeszcze wyżej, niż wydawało ci się to możliwe."

"Kochaj. 50 lekcji jak pokochać siebie, swoje życie i ludzi wokół" to najnowsza książka uwielbianej przeze mnie Reginy Brett. Jest to jak do tej pory najbardziej osobista książka, a dzięki temu najlepiej trafia do czytelnika. Jeśli czujesz się zraniony/zraniona, jeśli ktokolwiek kiedyś cię skrzywdził lub kochasz osobę w jakiś sposób skrzywdzoną, to musisz tę książkę poznać.

W każdej kolejnej książce pani Brett otwiera przed czytelnikami nowe pokłady wiary i miłości, a jej działanie motywuje nas do rozpoczęcia własnego. W prosty sposób przekazuje bardzo trudne fakty i przeżycia z własnej przeszłości, z którymi mało kto by sobie sam poradził. Regina Brett jest osobą poważnie doświadczoną przez życie, a próby te trwają już od samego dzieciństwa. Mimo wszystkich krzywd i osobistych dramatów nie poddała się i ma teraz siłę i odwagę, by o tym pisać. Czy można ją już uznać za bohaterkę? Jeśli będziecie już po lekturze, to wróćcie do tego tekstu i w komentarzu dajcie znać czy się ze mną zgadzacie.

"Mówią, że przeszłość jest za nami. Ale to nieprawda - przeszłość jest w nas. Uczyniła nas tym, kim jesteśmy dziś. Ukształtowała i przeniknęła wszystkie komórki i tkanki naszego organizmu. Istnieje w każdym pociągnięciu pędzla na twoim obrazie samego siebie. Przeszłość to część arcydzieła, którym jesteś pod warstwami opinii innych ludzi i własnych ocen."

Jeśli chodzi o moją własną historię, to wydaje mi się, że na Kochaj trafiłam w odpowiednim momencie życia. Nie chodzi oczywiście o wiek, a zdarzenia, które zaczęły mnie przytłaczać. Nawarstwiały się już od dłuższego czasu, ale to we wrześniu wszystko zaczęło się u mnie sypać, a ja zaczęłam się w pewnym stopniu poddawać. Felietony Brett nie dały mi złudnej nadziei na szczęście, o nie! Pokazały, że teraz muszę sobie poradzić, bo los jest jaki jest i mogę w przyszłości trafić z deszczu pod rynnę. Dały mi siłę do działania i wiarę w to, że zawsze sobie poradzę z każdą trudnością. Przeczytałam kiedyś zdanie podsumowujące to i staram się o nim pamiętać zawsze: Nigdy nie dostajemy więcej, niż jesteśmy w stanie znieść.

Jak autorka pisze we wstępie, chce pomóc swoim czytelnikom osiągnąć stan miłości do samego siebie. Ona sama borykała się z tym problemem wiele lat i zawsze o wszystko obwiniała siebie, ale czy potrzebnie? Większość z nas ma problem z powiedzeniem o sobie czegoś miłego, jak zauważyła ostatnio moja wychowawczyni. Negatywami o samym sobie możemy rzucać całe godziny, ale choćby jedna, dwie, pięć pozytywnych cech przeraża nas i możemy zastanawiać się dniami i nocami, a i tak nic nie wymyślimy - nie chodzi o bezpodstawne słówka na poczekaniu, tylko takie z głębi serca. Sama nikogo nie neguję, bo i ja mam z tym problem. Nie wiem kiedy pokocham siebie za to jaka jestem, ale dzięki słowom Reginy Brett wiem, że jest to możliwe i tego również życzę wam!

Autorka wielokrotnie w swoich felietonach powołuje się na filmy, piosenki, wiersze, ale i na słowa osób zajmujących się prowadzeniem motywujących warsztatów lub piszących książki pomagających w ułożeniu swojego życia. Pokazuje nam, że sama nie odkryła jeszcze wszystkiego i stara się rozwijać, ale i dokształcać. Wie, że pokochanie siebie nie jest proste, tak jak zebranie się na odwagę i stawienie czoła swoim lękom. Jak sama pisze: "Przeczytałam gdzieś, że odwaga to moment, kiedy nikt nie wie jak się boimy. Dlatego dla inspiracji sięgam po książki o dzielnych kobietach takich jak Maria Curie-Skłodowska, Rosa Parks i Joanna d'Arc(...)". Dzięki temu znamy jej sposoby na odważenie się i możemy je wykorzystać we własnym życiu. Rodzaje strachu są przeróżne - poczynając od pająków przez wypowiadanie się publicznie po postawienie się komuś w swojej sprawie. Mam nadzieję, że ta książka wam, jak i mi pomoże pokonać choć jeden z nich. Zawsze to mała wygrana, która z czasem może przerodzić się w wielki sukces! Ale to wszystko zależy od was...

Tytuł oryginału: Love It All
Autorka: Regina Brett
Wydawnictwo: Insignis
Liczba stron: 354

Moja ocena: 9/10

Dajcie proszę znać czy czytaliście tę książkę, a jeśli tak, to odpowiedzcie na pytanie zawarte w recenzji, ale i napiszcie czy taki sposób opisywania książek, gdzie bardziej stawiam na moje odczucia (tu lub w recenzji Listów do utraconej) podoba się bardziej. czy lepiej pozostać przy wcześniejszych. ♡